The poem with my photo

Posted: January 19, 2011 in Gallery

๐ สนิมเกิดแต่เนื้อ          ในตน
กินกัดเนื้อเหล็กจน         กร่อนขร้ำ
บาปเกิดแก่ตนคน          เป็นบาป
บาปย่อมทำโทษซ้ำ      ใส่ผู้บาปเอง

(โคลงโลกนิต)

๐ อวดดีเดาสวดอ้าง          อวดคุณ
หลับเนตรยิงกระสุน           เซอะแท้
ปางใดจะเหมาะหมุน         ถูกมุ่ง หมายเฮย
เห็นว่าป่วยการแม้            พลาดแล้ว เปลืองแรง

(โคลงสุภาษิตประจำภาพในพระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม)

๐ ห้ามเพลิงไว้อย่าให้        มีควัน
ห้ามสุริยแสงจันทร์           ส่องไซร้
ห้ามอายุให้หัน                คืนเล่า
ห้ามดังนี้ไว้ได้                จึ่งห้ามนินทา

(โคลงโลกนิต)

๐ ไม้ค้อมมีลูกน้อม         นวยงาม
คือสัปบุรุษสอนตาม       ง่ายแท้
ไม้ผุดังคนทราม            สอนยาก
ดัดก็หักแหลกแล้           ห่อนรื้อ โดยตาม

(โคลงโลกนิต)

๐ ปลาร้าพันห่อด้วย        ใบคา
ใบก็เหม็นคาวปลา          คละคลุ้ง
คือคนหมู่ไปหา             คบเพื่อน พาลนา
ได้แต่ร้ายร้ายฟุ้ง            เฟื่องให้เสียพงศ์

(โคลงโลกนิต)

Leave a comment